Berriro igo nauzu ene mendira

Maitegoak udazkenean
zuhaitzen hosto  gorriak,
horitasunez apainduriko
makal  zuzenen gerriak,
hego haizetan lokartutako
iratze okre geldiak.

Maitegoak, azken mugetan,
iraganaren  zantzuak,
lore xumeen petako eme
ur  izkutuen kantuak,
euri epelen gozotasuna.
gaueko zeru altuak.

Maitegoak sua ta jaia
fruitu berrien  haziak,
uda beteko musiketarik
ernaldutako antsiak,
Eros ausartak gorputz  gaztetan
ixuritako graziak.

Maitegoak behin joan zirenak
sekulan ez  itzultzeko,
begiek zabal dirauten arte
argitan blai itzaltzeko,
sufritu duen  gizonak ez du
lotsarik behar galtzeko.