Asteartea

Asteartea eta inoiz ez naiz honela sentitu
Dena botata, jada hainbeste gauza galdu ditut
Lur jota nago, hori egia da ezin dut ukatu
Nire logela txukundu beharko dut egunen baten

Arraroa da nola koloreak aldatzen diren
Begiratuta indiferentzia tinko honen azpian
Malkoz hustu naiz ez dut ezer gehiago emateko
Aurpegi gris hau garbitu egingo dut

Ez dakit orain zer den nik nahi dudana
Ez dakit orain zer den nik behar dudana

Ez du zentzurik nola aspertzen nau
lehen maite nituen gauza guztiak,
ahaztu egin dudan guztia
Berandutu da, biharko utziko dira egitekoak
Bizitzea besterik ez dago.

Barnean argi bat piztu da, izpi bat