Ixiltasuna hilerri erraldoi honetan

Bihotz zaurtuaren ihes-leku et'adixkide bakarra,
mundu, gizonek baztertuaren solaskide leialena,
zure iturri frexkora nator, bake ta sosegu bila...
hementxe nago, gozatu nahian zur'eztiaren indarra...

Hainbestetan solas iturriek,
azantz eta zalapart'alferrek
zauritua... Oi ixiltasuna!

Buruz-buru lazgarri batean bihotz, errainak ikertzen
ta gezurrezko jauntzietarik duzu gizona biluzten...
Biluztasunaren aberatsa berai diozu salatzen,
sorteguneko hobengabea diozula gogoratzen...

Xurgatzen dut zure babesean
izaite osoaren betea
ta gozoa... Oi ixiltasuna!

Borroka luzeak ezindua, gizon, lur ta itsasoak
hoin goxoki estaliko ditu, oi zure soin-gainekoak!
Bakezko besarkada batean bilduz izadi osoa,
guzien nagusi entzunen da, bakarrik, zure mintzoa...

Oi ixiltasuna!!!