Sustraiak
Sustrai ehortziak lurtze hezean zehar,
bat eginez gero, ez dute beste inor behar.
Gorantz doaz batera, adorez gainera,
Hodeien goi-aldera.
Irteteko ostera, askatasunera,
ametsen lurraldera.
Haize lehorrenak zartatzen ditu adarrak,
ostuaz hostoak, kenduaz kendu behar dana.
Sustraiak du lana, enborraren gaina,
bizirik eusten zaina.
Lurtze heze hori mugitu da, baina,
berbera da sustraia.
Lurperatuta bagaude
irtengo gara hala ere,
ezingo naiz geldi egon.
Hodeiak ikusi arte
ez dut emango amore,
libre izatez gertu nago.
