Lerro hutsen artean
Tantas tierras en el mundo,
Tantos mares por nacer,
Tanto viento en mi cabeza,
Tantas cosas por hacer
Tantos locos en un loco,
Cuantas malas por vencer,
Tanto tiempo sin saber,
La que algún día va a caer
Tanta gente sin saber,
La que algún día va a caer
Hirian trafiko gehiegi,
Anbulantzien sirena hotsek lagun baten bila
Entzun ez al dute?
Presa jabe
Txorien afonia, naturaren agonia,
Bortxatu dute ilargia eta ez da entzun garrasia, eguerdian.
Zabaldu ditzagun ahoz aho lore bihurtutako istorio horiek pantaila okupatu zutela Kezko errezel ta lobbyek
Jakingo al dugu inoiz, parabolak iraultzen, lerro hutsen artean egiak ezagutzen?
Zerua zabal zabal, lekuko da eguzkia, ilargia hilzorian, eklipse baten zai dauka,
Gerora kontatzeko berri bat. zer zebilen bakarrik udako gau hartan?
Izarrek onartutako erretorika, zeinek zalantzan jarri gertatutakoa?
Txoriek egin dutela saiakera baten bat, basoko sarean erori dira oharkabean.
Argi izpiari so, itsutzen
Hatza seinalatzen duzuela
Ilargia duzue atzean
