Mak Mikel
Mak Mikel, Mak Mikel badoa,
zaldi pintto baten gainean
kantu bat ahoan, pistola gerrian,
Mak Mikel badoa zaldian.
Goizetik eguzkipean
Mak Mikel onbidean
mendiko zazpi lapurrak
menperatu zituen
PUM, PUM, Aaa!
Arratsaldez bazetorren
lapurrekin herrira,
xerifak ez zion ordaindu
agindu zuen hainbat.
Mak Mikel, Mak Mikel badoa...
Apatxeen lagun egin zen,
komantxeen maitale,
ez zuen izan gehiago
txuriekin traturik,
PUM, PUM, Aaa!
Hiltzaile bihurtu ziren
xerifaren lagunak,
tiroz argitu zen
apatxe guztien gau iluna.
