Laja eta Landakanda

Txikitan aitak grabatzen zituen gure ahotsak, 
Philips magnetofoian edozein zinta birjiñan, 
gabonetako kantak ta milla txorakeria, 
ta arrebak eskusoiñue jotzen zuen batzutan, 
eta guk pozik entzuten genuen andre-madalen, 
nahiz eta berak jotzea oso gustoko ez izan, 
zinta haiek halako batetan desagertu zian, 
baña oroitzapenak dauzkagu gure bihotzetan, 
ta guretzat Itoiz eta Ertzainak zian bezala, 
gure aitantzako zian, aitantzako zian, 
Laja ta Landa, Laja ta Landa, Laja ta Landakanda 
Laja ta Landa, Laja ta Landa, Laja ta Landakanda 
Gurasongandik txikitan jasotako maitasuna, 
gero bizitza guztirako balioko dizuna, 
etzazue ahaztu zuen umekin holakok eittea, 
ez dituzte aztuko gauza hoiek bizitzan sekula, 
urte zarrean amaren baserrira juten giñen, 
osaban bertsoak entzun ta lengusukin jolasten, 
Beste osaba batek ez zituen mahatsak jaten, 
kanpaiekin batera ta horrek txundittu ninduen, 
horrez gero ikasi nun gauzak nere modun eitten, 
ta bihotza pozten zait trikitixa entzuten, 
Laja ta Landa, Laja ta Landa, Laja ta Landakanda 
Laja ta Landa, Laja ta Landa, Laja ta Landakanda