Itxaron beharra ez da itxaropena

Itxaroten bizi naiz, ez dela itxaropena,
Azken arnasa eta itxarotean,
Ematen du bizitza egunero polikiago doan arezko erloju batean bihurtzen dela,
Denbora gartzelan sartuta.

Itxaroten dut, ez dela ez itxaropena,
Patu guratsua,
Ta heriotzak gorputz hau eraman dezala,
Bizitzak orain dela udaberri asko abandonatu zuen bera,
Itxaron beharra ez da itxaropena.

Eta heriotzari beldurra diot,
Baina beldur handiagoa diot nirea ez den bizitza honi,
Heriotza honetan ez dago duintasunik,
Heriotza bakarrik aproposa ala ez aproposa da.

Itxaroten dut, ez dela ez itxaropena,
Errukia trasmititzea, zigor honetatik askatzea,
Aukeratzen dut eta horregatik oihukatu eta eskatzen dizuet…
Itxaron beharra ez da itxaropena.

Nire hitzek errukia trasmititu daizula,
Zigor bihurtutako bizitza honetatik askatzeko errukia… aske!!