Itzulera II
Mahaiaren bueltan lagunak,
iraganaz ari dira batzuetan,
zu haien arteko zinenekoaz.
Orainaz beste batzuetan,
zure absentzian eraiki duten arrotza zaizun bizitzaz.
Desleku hartan eraiki zenituen esperantzez, hipotesiez,
amorruez hitz egin nahi zenuke.
Itzulera Handian jarritako ilusioez.
Joandakoan utzitako aulki eta ohe hutsek
geratutakoen baitan sortutako oinazeaz.
Baina ohartu zara haiek ez dutela
zure bizitza galduarekiko jakin-minik.
Delikatuak dira, baina gaia aldatzen dute.
Beharbada, entzun ez dutelako?
Edo okerragoa: entzun nahi ez dutelako?
Iraganeko hura zara, eta gaur zaren hau,
baina ez tartean, absentzian izan zinena.
Nahiago dute joan ez zinela antzeztu,
inoiz joan eta itzuli ez bazina bezala.
Gorputz bati besoa moztu eta eskua
enborrera josi izan baliote bezala,
erbestea galdutako besoa izango da beti.
