Zelaiak uzta itxaron zuen
Itsasoak barealdia
Iragan ustela hasi zen
Denbora ur fidel zingiratsua da
Bigirakoa, bigirakoa
Goiztiriari itsatsia
Erratza belar bila abiatu zen
Lanbroak errekatik labaindu ziren
Xaboia zikinkerian urperatu zen
Ta bainu guztia izorratu zen
Goazen ba jokua jolastera
Bat, bi! Lurretik oinak altxa
Lorpenak dituena, hura hilko da
Gelditzen dena, ergela
Iruzurtua inozoa
Iruzurtua inozoa
Lurretik gora oinak altxa
Lurretik gora oinak altxa
Lege bidezkoenak korapiloan
Hasierako burua lotzen du
Hautsi arte sokatik tiraka
Moztu ala ez moztu, ezin da ulertu
Munduaren amaiera
Eta profezia inozoa
Benetan dago ziurtatua
Egiaztatua, dena egokitua
Ipuin hutsetan bezala
Funtsa betetzen genuen, entzunez
Buruak erritmoan mugituz
Kea sabaierantz botata
Soilik ipuin huts bat da
Ta bere amaiera okerra
Tartalok denak hil eta jan ditu
Iruzurtua inozoa
Iruzurtua inozoa
Hegazkin ilunean ostikoka
Gomazko eguzkitxoari martxan
Lurretik gora oinak altxa
Lurretik gora oinak altxa
Udaberriak erabakita
Aizkora izena hartu zuen
Ibaia abenduan lasaitu zen
Goizez tiro bakarti batez
Zelaiak uzta itxaron zuen
Itsasoak barealdia