Eszenatokian jaioak

Nire buruko bazter txiki batetik 
amamaren hitzak etortzen zaizkit gogora 
atzeranzko bidean 
Jolasari jarraituz, haritik tiraka  
arima libreen hegalak mozten 
denbora gelditzen    
Ta egia esan behar badut 
Esperantza kiskaltzen joan da 
zuen eskuetan 
mugimendu falta somatzen dut 
atzamar odolduak lepo inguruan 
Hor jarraituko du, barrunpean mugitzen 
gure eskuen jabe egiten 
Bi maskara, beldur berbera 
gorroto zaitut eta ez dakit arrazoia 
Gezurrik ez, hemen goitik dena hobeto ikusten da 
aro berrien errautsen kea 
ez da iristen hona      
Ekaitzaren gainetik ez da asko jakin behar 
tori dirua seme eta badakizu nori botoa eman 
Jakinminaren zuloetatik erori zitzaidan 
laguntzeko grina 
“Mila gezurren hari-panpin apurtuen antzerkia” 
Deitzen da obra sofistikatua 
barrunpeak mugitzen 
gure eskuen jabe egiten 
Bi maskara, zakar berbera 
txanpon herdoilduaren bi aurpegiak gara...