Biluztu naizen arren
zama daramat sorbaldetan.
Iraganaren beso astuna
lepotik tiraka.
Egunak aurre hartu dit;
oraina zoru ezegonkor bihurtu da;
eta ni, luma berrien zain.
Arnastutako itsas haizeak
sendatuko dizkit minak,
kresalak azal bihurtuko orbainak.
Ez dut eraikiko zorionaren
atean harresirik,
ametsek leihoa zabalik dute oraindik.
Nire irrikek ez dute
lehen bezain altu
hegan egiteko ahalmenik.
Berunezko oinetan
daramadan lohiak
maiz ez dit utziko
oinak lurretik askatzen.
Egunak aurre hartu dit;
geroa oihal ilun batek estali du
eta ni begi berrien zain.
Arnastutako itsas haizeak
sendatuko dizkit minak,
kresalak azal bihurtuko orbainak.
Ez dut eraikiko zorionaren
atean harresirik,
ametsek leihoa zabalik dute oraindik.