Antton Valverde (Donostia, 1943ko maiatzaren 21a), perito ikasketak egin, eta arte grafikoetako lantegi bateko zuzendaria izan da luzaroan, Graficas Valverden. Musika ikasketak egin zituen gaztetik: solfeo, harmonia, konposizioa eta piano. Azken musika tresna hori izan da Antton Valverderen lagun fidela, ohiko gitarra erabili beharrean pianoz jantzi baititu musikatu dituen poemak. Aita Antonio Valverde Ayalde margolaria zuen, eta Rosa Valverde du arreba, hura ere margolaria.
60ko hamarkadaren amaieran hasi zuen Valverdek musika ibilbidea. 1969 eta 1971 bitartean hiru disko txiki argitaratu ondoren, Oskarbi taldeko partaideetako bat izan zen, eta parte hartu zuen haren Eskutari diskoan (Herri Gogoa, 1972). Horren ostean, Julen Lekuona eta Xabier Leterekin elkarlan emankorra hasi zuen. Haiekin Bertso zaharrak (Herri Gogoa, 1974) kaleratu zuen, garai bateko bertsoak berreskuratu zituen lana. Handik bi urtera, bertsolaritza oinarri zuen beste disko bat argitaratu zuen, berriro ere Xabier Leterekin batera: Txirritaren bertsoak (Herri Gogoa, 1976), arrakasta handia izan zuen lana. Ordurako, bakarkako lehen disko luzea, Antton Valverde (Herri Gogoa, 1975), egina zuen Valverdek. Bertan zeuden, besteak beste, “Maitasunez hil” eta “Asaba zarren baratza” kantuak. Hurrena, bere poeta kutunetako bati eskainitako diskoa eman zuen argitara: Lauaxeta (Herri Gogoa, 1978). Olerkariak beti izan dira Valverderen iturri nagusietako bat. Lauaxetaz gain, Letek, Bitoriano Gandiagak eta JosAnton Artzek idatzitako poesiak erabili ditu maiz abestiak osatzeko.
Urte hartan bertan, kantatzeari uztea erabaki zuen Valverdek. Etapa horretako azken kontzertua Pantxoa eta Peio, Lourdes Iriondo eta Xabier Leterekin eman zuen. Handik aurrera, enpresa munduan gehiago murgildu eta oso tartekatuak izan dira haren agerraldi musikalak.
Beste hamaika urte pasatu ziren hurrengo diskoa argitara eman arte. Urte horietan guztietan musikatutako olerkien bilduma moduko bat izan zen, Orixe, Lizardi, Xabier Lete, Gabriel Celaya, Jon Mirande eta William Shakespeareren testuekin. Diskoaren izenburuak ez du zalantzarako tarterik uzten: Larogeitamazazpi (Elkar, 1997). Disko horretan agertzen da Valverdek berak idatzitako kanta bat, “Barberian“. “Bitxikeria moduan dago hor, diskoaren amaieran, erdi ezkutuan, baina nahiko txarra da. Horrek bazuen beste letra bat, Xabier Leterena, baina azkenean Leterena jarri beharrean neurea jarri nion. Ez Leterena gaizki iruditzen zitzaidalako, jakina, noizbait nire letraren bat sartzeagatik baizik. Beraz, egina dago, eta ez dut gehiago egingo” (2).
2007an lan berria argitaratu zuen, Hamabi amodio kanta (Elkar). Charles Bordes musikagile frantziarrak XIX. mendearen erdialdean Ipar Euskal Herrian bildu zituen kantuen artean egindako hautaketa da lana. Azken diskoetan bezala, Karlos Gimenez arduratu zen moldaketez eta musika zuzendaritzaz. Gimenezek berak laguntzen du Valverde zuzeneko emanaldietan.
2009. urtean Gu gira jaialdian parte hartu zuen beste hainbat kantarirekin batera, eta 2013. urtean 3Lak musika eta literatura emanaldia estreinatu zuen Anjel Lertxundi idazlearekin. Lizardi, Lauaxeta eta Leteren poemen inguruan osaturiko ikuskizuna CD-DVD batean jaso zuten.
Testua: Gontzal Agote
Orain artean ni izandu naiz,
aitona, zure nagusi,
errenta txintxo pagatu dezu
zere kapoi eta guzi;
zu baiño gizon umillaguak
ez ditut asko ikusi,
orain etxea saltzera goaz
nai bazenduke erosi.
Larogei duro zuen errenta
etxeak orain artian,
zedorrek ala pagatu dezu
berrogeitamar urtian;
lengoan bertan gelditutzia
ez da neretzat kaltian,
bost milla duro balio ditu
ea konpondu gaitian.
Zer familia izandu degun
jauna nai al du aditu?
Amabi aurren aita naiz ni ta
semiak amar baditu,
lan egiteko iñor gutxi ta
maiean ezin kabitu,
baneukake non enpleatua
bost milla duro banitu.
Au aditu ta beste aldera
bueltatu zen nagusiya,
esanaz “nik zer kulpa dadukat
zuk ume asko aziya;
ez dezu asko ixtimatzen nik
egin dizudan graziya,
zuek artu nai ez badezute
bada zeiñek erosiya”.
Eskerrikasko, nagusi jauna,
pakian biaugu bizi,
baiña izketan bukatu arte
ez bedi joan igesi;
klaro dabillen gizonak ez du
arrazoi txarrik merezi,
nai duenari saldu bezaio,
guk ezkentzake erosi.
Aziendaz ta lan-erremintaz
bagenedukan indarra,
aiekin ere ez degu orain
oso alderdi ederra...
zazpi balio luteken gauzak
bostean eman bearra,
au pentsatzian etortzen zaigu
begietara negarra.
Amabi lagun maiean bueltan
juntatzen gera jateko,
geienaz ere aietatik bost
irabazira joateko;
pazientziya artuko banu
anbat ez nuek kalteko,
Jaungoikuari eska zaiogun
osasuna emateko.
Prezisamente martxatu biaugu
baserri edo kalera,
norbaiti egin bearko zaio
bizilekuen galdera
esplikatuaz nola izan den
fameliyaren galera;
gure Jainkuak nai duen arte
nonbait mantenduko al gera!